Kwoty nienależnie pobranych świadczeń ustalone prawomocną decyzją podlegają potrąceniu z wypłacanych świadczeń, a jeśli one nie istnieją, ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przepisy szczególne mogą te kwestie regulować inaczej. Jeżeli pobranie nienależnych świadczeń zostało spowodowane przekazaniem przez zakład pracy (inną jednostkę) nieprawdziwych danych mających wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość, obowiązek zwrotu tych świadczeń obciąża zakład pracy (lub tę jednostkę). W przypadku zaś dokonania przez zakład pracy (inną jednostkę) wypłaty świadczeń podlegających finansowaniu z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych do zwrotu nienależnych świadczeń jest obowiązany ten zakład (jednostka), chyba że do zwrotu obowiązana jest osoba, która je pobrała. Należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia uprawomocnienia się decyzji ustalającej należność. Bieg przedawnienia przerywa się jak przy należności ze składek. Jednostka Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wypłacająca świadczenia może odstąpić od żądania nienależnie pobranych świadczeń w całości lub w części, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności. Zasady te stosuje się również do zadań zleconych ZUS.