Rozwój gospodarki światowej pociąga za sobą narastanie współzależności i powiązań między poszczególnymi jej elementami, takimi jak przedsiębiorstwa, gospodarstwa krajowe i ich koalicje. W okresie tworzenia gospodarki europejskiej, a następnie atlantyckiej, współzależności te ograniczały się tylko do nielicznej grupy krajów i regionów. Wraz z powstaniem gospodarki światowej w XIX w. nabrały charakteru globalnego. Po II wojnie światowej narastanie współzależności uległo przyspieszeniu. Decydowały o tym przynajmniej trzy okoliczności. Po pierwsze, wraz z uzyskaniem niepodległości przez liczne kraje Trzeciego Świata poważnie zwiększyła się liczba gospodarstw krajowych. Obszary przedtem zależne wystąpiły na arenie międzynarodowej jako samodzielni aktorzy. Po drugie, mniej więcej w tym samym czasie przyspieszeniu ulega ekspansja korporacji transnarodowych, które rozbudowują nową sieć powiązań produkcyjnych w skali światowej. Po trzecie wreszcie, w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat utrzymywało się we wszystkich regionach świata dodatnie tempo wzrostu gospodarczego. Z okresu na okres rosła ilość produkowanych dóbr i świadczonych usług. Rosnące masy dóbr trafiały do kanałów handlu światowego, i to w tempie wyższym niż tempo wzrostu ich produkcji.
