Prace nad nowymi dyrektywami zamówieniowymi rozpoczęły się w 2011 r. Dnia 11 lutego 2014 r. Rada przyjęła m.in. nową dyrektywę „klasyczną” 2014/24, która została opublikowana 28 marca 2014 r. Zgodnie z art. 90 państwa członkowskie powinny transponować jej postanowienia do prawa krajowego do 18 kwietnia 2016 r., co daje niespełna 2 lata na wdrożenie. Wydaje się, że przyjęcie nowych dyrektyw i konieczność ich implementacji jest dobrą okazją dla przebudowy całego systemu zamówień publicznych, a nawet przyjęcia nowej, nowoczesnej ustawy w tym zakresie, o czym pisaliśmy we wrześniu 2013 r.

Autorką wpisu jest dr Aleksandra Kunkiel-Kryńska

Polskie prawo zamówień publicznych stanowi w większości implementację zamówieniowych dyrektyw unijnych, natomiast procesy udzielania zamówień publicznych przez krajowych zamawiających są poddane zasadom prawa unijnego. Wynikiem implementacji dyrektywy 2004/18 są m.in. postanowienia dotyczące podmiotów obowiązanych do stosowania przepisów zamówieniowych –zamawiających. Wskazówki interpretacji podmiotu prawa publicznego wyznacza orzecznictwo TS UE. Zachęcam do lektury mojego artykułu ten temat, który ukazał się w ostatnim miesięczniku "Przetargi Publiczne".

Autorką wpisu jest dr Aleksandra Kunkiel-Kryńska

Sam fakt przynależności do grupy kapitałowej nie eliminuje wykonawcy z postępowania, a jedynie rodzi po stronie zamawiającego obowiązek wszczęcia procedury wyjaśniającej powiązania między przedsiębiorcami na podstawie art. 24b Pzp. Trybunał Sprawiedliwości UE w swoim orzecznictwie od dawna zawraca uwagę na brak automatycznego wykluczania wykonawców z powodu przynależności do grupy kapitałowej. Takie stanowisko prezentuje również w swoim orzecznictwie KIO (np. KIO 762/13).

Autorka wpisu jest dr Aleksandra Kunkiel-Kryńska

Fala krytyki wobec systemu zamówień publicznych w Polsce wzbierała od dawna, ale chyba dopiero w bieżącym roku podniosła się ona do poziomu, który grozi powodzią. Czy ogólne poczucie, że system działa źle, przerodzi się w działanie pozwalające na jego całościową reformę?

Autorem tego wpisu jest Piotr Kunicki.

W sektorze obronnym istnieją zamówienia, których udzielenie w trybie przewidzianym ustawą Prawo zamówień publicznych nie zapewniłoby należytej ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa. Zgodnie z art. 346 TFUE każde państwo należące do UE może nie stosować przepisów dyrektywy 2009/81/WE, a tym samym ustawy Prawo zamówień publicznych, w zakresie, w jakim jest to niezbędne w celu ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa. W przypadku Polski tryb udzielania takich zamówień przez Ministerstwo Obrony Narodowej, działające przez Inspektorat Uzbrojenia, określa Decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr 118/MON z dnia 25.04.2013 r. Czy jednak rzeczywiście gwarantuje ona wyższy poziom ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa w porównaniu do możliwości wynikających z ustawy Pzp?

Krajowe prawo zamówień publicznych nie może prawidłowo funkcjonować bez swoich unijnych korzeni. Wszelkie próby rozdzielania czy też przeciwstawiania sobie krajowych i unijnych zasad są skazane na niepowodzenie.

Prawo unijne (prawo traktatowe, dyrektywy, rozporządzenia, decyzje) jest integralną częścią systemów prawnych państw członkowskich. Akces do Unii Europejskiej powoduje, że jej system prawny staje się systemem własnym przystępującego państwa. Z kolei krajowy porządek prawny staje się polem działania wielu podmiotów w zakresie tworzenia i stosowania prawa, jego wykładni oraz kształtowania praktyki obrotu przez rozstrzygnięcia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Te i inne unijne kwestie poruszam w artykule, który ukazał się w marcowym numerze Przetargów Publicznych. Serdecznie polecam.

Autorką tekstu jest dr Aleksandra Kunkiel-Kryńska

Zakup produktów leczniczych i wyrobów medycznych należy do stałych wydatków zamawiających prowadzących działalność leczniczą. Ograniczenia finansowe jednostek sektora ochrony zdrowia oraz wymóg należytego gospodarowania środkami publicznymi skłaniają te podmioty do racjonalizacji działań w zakresie zamówień publicznych poprzez wybór oferty, która będzie nie tylko korzystna ekonomicznie, ale także dopasowana do indywidualnych potrzeb.

Wymaga to od zamawiających nie tylko wnikliwego porównania złożonych ofert, ale przede wszystkim uprzedniego uzyskania od potencjalnych wykonawców wiedzy na temat oferowanych przez nich rozwiązań. Wykonawcy z kolei nie mają pełnej swobody w przekazywaniu informacji dotyczących swoich produktów.

Przydatna w tym zakresie może być więc instytucja dialogu technicznego, przyjęta w ramach nowelizacji Pzp, która weszła w życie 20 lutego 2013.

Zapraszam do lektury artykułu autorstwa Marty Gadomskiej – Gołąb oraz mojego dotyczącego praktycznych aspektów związanych z dialogiem technicznym w branży medycznej. Artykuł ukazał się w Rzeczpospolitej z dnia 6 marca 2013 r.

Autorkami tekstu są: Marta Gadomska-Gołab i dr Aleksandra Kunkiel-Kryńska

Autorem tego wpisu jest Piotr Kunicki. 

20 lutego 2013 r. weszła w życie długo oczekiwana nowelizacja ustawy Prawo zamówień publicznych. Wydarzenie to jest o tyle ważne, że nowelizacja nie tylko zmienia niektóre przepisy części ogólnej i dotyczącej zamówień sektorowych, ale także wprowadza do polskiego porządku prawnego tzw. zamówienia obronne. Dotychczas były one zazwyczaj udzielane poza regulacjami ustawy Pzp. O najważniejszych zmianach pisaliśmy już wcześniej.

Specyfika zamówień publicznych sprawia, że w przypadku konieczności wprowadzenia zmian do umów w sprawie zamówienia publicznego pojawia się (często uzasadnione) pytanie, czy charakter konkretnych zmian powoduje, że należy przeprowadzić ponowną procedurę udzielania zamówienia publicznego. Pojawia się tu „konflikt” pomiędzy dążeniem do możliwie jak najbardziej efektywnego kontynuowania wykonywania zamówienia a nakazem zachowania równości szans dla wszystkich aktualnych i potencjalnych wykonawców. Kwestii tych nie ułatwia enigmatyczna konstrukcja art. 144 ust. 1 Pzp.

Autorką tekstu jest dr Aleksandra Kunkiel-Kryńska

Po wielu miesiącach pracy koncepcyjnej, z nieukrywaną przyjemnością kilka dni temu oficjalnie udostępniliśmy Procurement Explorer – mobilny, anglojęzyczny przewodnik po polskim prawie zamówień publicznych. Korzystanie z aplikacji jest bezpłatne, nie pobiera ona także żadnych danych osobowych od użytkowników. Procurement Explorer dostępny jest w wersji na smartfony i tablety iOS oraz urządzenia korzystające z Android.