Wybrane linki dotyczące prawa zamówień publicznych opublikowane w styczniu 2016 r. z krótkim komentarzem. Więcej informacji nt. tego cyklu oraz linki do bezpośrednich źródeł tego wyboru w pierwszym wpisie.
Współautorami tego wpisu są: Paulina Józefczuk i Piotr Kunicki.
Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w wyroku z dnia 10.03.2015 r. (sygn. akt XVII AmA 73/13) stwierdził, że „W ocenie Sądu działania powodów, polegające na zawarciu porozumienia w celu przedstawienia wspólnej oferty w ramach przetargu, nie naruszają powołanego przepisu (art. 6 ust. 1 pkt 7 Ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów - dod.). W tym zakresie Sąd podziela stanowisko powoda (...) sp. z o.o. Jako zakazane w rozumieniu ustawy można uznać jedynie te porozumienia, które zawierane są przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu osobno (…) Zatem, co do zasady, naruszeniem zakazu porozumień nie będzie działalność konsorcjów przetargowych, tworzonych w celu wspólnego przedłożenia ofert. Warunkiem dopuszczalności konsorcjum jest to, aby uczestnicy konsorcjum wystąpili z jedną wspólną ofertą, a nie tylko uzgodnili warunki własnych ofert.”
W dotychczasowym orzecznictwie Prezes UOKiK prezentował stanowisko, zgodnie z którym zawarcie umowy konsorcjum w celu wspólnego ubiegania się o udzielenie zamówienia nie naruszało zakazu zawierania tzw. zmów przetargowych co do zasady wyłącznie wówczas, gdy żaden z konsorcjantów samodzielnie nie był w stanie spełnić warunków udziału w postępowaniu albo zamówienia wykonać. Czy więc przytoczony wyrok spowoduje zmianę stanowiska Prezesa UOKiK w tym zakresie?
Współautorami tego wpisu są Piotr Kunicki i Paulina Józefczuk.
Nic nie wskazuje na to, aby temat zmów przetargowych był tylko chwilową modą. Tytułem przykładu można wskazać chociażby na decyzję z dnia 23 stycznia 2014 roku, którą Prezes UOKiK ukarał sześciu przedsiębiorców karą o łącznej wysokości przekraczającej ćwierć miliona złotych za „niedozwolone wpływanie” na wyniki zamówień publicznych na utrzymanie zieleni przydrożnej i czystości pasów drogowych zarządzanych przez GDDKiA w woj. łódzkim. Dnia 18 lutego 2014 roku Prezes UOKiK wszczęła dwa postępowania, które sprawdzą, czy doszło do zmowy przedsiębiorców startujących w przetargach organizowanych przez Agencję Mienia Wojskowego oraz jednostkę wojskową w Warszawie.
W trakcie przygotowań do naszego śniadania biznesowego „Zamówienia publiczne a transakcje M&A” wielokrotnie spotykaliśmy się ze zdziwieniem oraz pytaniami dotyczącym połączenia ze sobą w ramach tego spotkania dziedzin powszechnie uważanych za całkowicie odrębne i rządzących się swoimi własnymi zasadami.
Autorem tego wpisu jest Piotr Kunicki.
W sektorze obronnym istnieją zamówienia, których udzielenie w trybie przewidzianym ustawą Prawo zamówień publicznych nie zapewniłoby należytej ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa. Zgodnie z art. 346 TFUE każde państwo należące do UE może nie stosować przepisów dyrektywy 2009/81/WE, a tym samym ustawy Prawo zamówień publicznych, w zakresie, w jakim jest to niezbędne w celu ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa. W przypadku Polski tryb udzielania takich zamówień przez Ministerstwo Obrony Narodowej, działające przez Inspektorat Uzbrojenia, określa Decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr 118/MON z dnia 25.04.2013 r. Czy jednak rzeczywiście gwarantuje ona wyższy poziom ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa w porównaniu do możliwości wynikających z ustawy Pzp?
W czwartek 11 kwietnia 2013 r. wspólnie z Polskim Stowarzyszeniem Prawników Przedsiębiorstw zorganizowaliśmy śniadanie biznesowe dotyczące ryzyk antymonopolowych i karnych w zamówieniach publicznych. Z punktu widzenia prawników in-house, ryzyka te są o tyle poważne, że w wielu przypadkach nie mają oni bezpośredniego wpływu na działania zatrudnionych w firmie przedstawicieli handlowych, którzy w pogoni za wynikami sprzedaży niejednokrotnie uczestniczą w niedozwolonych porozumieniach przetargowych. W takim przypadku niezwykle istotne jest edukowanie kadry handlowej poprzez wdrażanie odpowiednich programów compliance.
Wspólne ubieganie się przez wykonawców o zamówienie publiczne jest standardowym elementem wielu postępowań. Taką sytuacje tradycyjnie określa się mianem konsorcjum. Wykonawcy przystępujący do takiego konsorcjum podpisują zwykle między sobą umowę. Najczęściej taka umowa podpisywana jest na dość wczesnym etapie postępowania, przed złożeniem oferty lub wniosku o udział w postępowaniu, gdyż naturalna jest potrzeba uregulowania pomiędzy członkami konsorcjum takich kwestii jak podział zadań i obowiązków związanych z udziałem w postępowaniu oraz jego kosztów, a także uregulowanie zasad wzajemnej odpowiedzialności. Najpóźniej umowa taka podpisywana jest przed podpisaniem umowy z zamawiającym, jeśli zażąda on okazania umowy pomiędzy wykonawcami.
Umowy konsorcjum zazwyczaj koncentrują się na kwestiach związanych z udziałem w konkretnym postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Nie jest to błąd, jednak w przypadku konsorcjów z udziałem podmiotów zagranicznych należy pamiętać o tym, że zapisy umowy konsorcjum mogą mieć niebagatelny wpływ na opodatkowanie zagranicznych członków konsorcjum.
Możesz zaprenumerować ten blog. Wpisz adres e-mail, a powiadomienie o nowym wpisie dostaniesz na swoją skrzynkę.
Omawiamy wyroki Trybunału Sprawiedliwości UE i ich wpływ na wykładnię prawa zamówień publicznych w Polsce. Śledzimy i komentujemy proces legislacyjny w Unii Europejskiej. Odnosimy się do aktualnych zagadnień polskiego orzecznictwa.
Zamieszczamy tu linki do artykułów prasowych poświęconych prawu zamówień publicznych - tych wyłącznie naszego autorstwa, jak i takich, w których komentujemy rzeczywistość prawną wraz z innymi ekspertami. Zobacz »